Terelj gerkamp
Blijf op de hoogte en volg Hermien
04 Augustus 2014 | Mongolië, State Circus
3 augustus kwam de trein aan in Ulanbataar de hoofdstad van Mongolie. Het bleek een echte stad te zijn, veel hoge flats, grote bankgebouwen, ambassade's. Ik had eigenlijke geen idee wat ik van Ulanbataar kon verwachten.
Ook hier stond weer iemand klaar om ons naar de bus te brengen. We waren nu met meer Nederlanders. In de Chinese trein zaten mensen die nu rechtstreeks vanaf Moskou kwamen. Erg blij dat ze de trein uit konden. Eerst langs een bank waar we de roebels in konden wisselen en mongools geld konden halen. Dat gaat in grote getallen. 10.000 Tugrik is ongeveer 4 euro.
500 roebel was ongeveer 10 euro.
Daarna reden we naar een restaurant voor een ontbijt. Lekker! Maar het leek op een Engels ontbijt maar dan koud.
Toen anderhalf uur rijden naar ons kamp. Eerst over redelijke wegen, maar het laatste half uur over onverharde wegen met vele kuilen.
We gingen het nationaal park Terelj in.
Geweldig!! Overal gertenten, prachtige heuvels, af en toe een boompje, veel koeien, yaks. We keken onze ogen uit. Wat prachtig. De Mongolen zien er prachtig uit. Echt mooie gezichten. En die kinderen, echt schatjes! Allemaal lachen.
We kwamen aan op ons kamp waar we verdeeld werden over de gertenten. Wij kwamen samen met Jolanda en Arnoud, twee slimme scheikunde gasten uit Groningen in gertent nummer 9.
Die tenten zijn groot, rond, in het midden wordt een groot wiel ondersteund door twee palen. Later hoorden we dat dat de ouders zijn. Je mag ook niet tussen deze palen doorlopen omdat je dan tussen de ouders kwam. In het midden een houtkachel. Met de pijp die boven door het wiel uitkwam. Dit wiel is verdeeld in een aantal vlakken, de ene helft is aan de buitenkant afgedekt, de andere kant afgedekt met doorzichtig plastic zodat er voldoende licht in de tent komt. In het midden ook een houten laag tafeltje en vier krukjes allemaal in oranje geverfd en versierd. Ook de vier houten bedden die tegen de wanden stonden zijn allemaal oranje en prachtig versierd. De wanden bestaan uit een soort wijnrekken en bekleed met groen bloemetjesstof. De wanden worden met het wiel verbonden door veel houten, ook weer versierde stokken.
Tomak onze mongools gids vertelde dat de lunch in het restaurant om 1 uur klaar stond. Tomak in een mongools meisje wat studeert en dit erbij doet. Verder op het terrein staan twee gertenten waar de beheerders wonen met hun gezin. Ook is er een nieuw toiletgebouw, schoon! Twee wastafels met koud en warm water, twee schone wc's en twee douches! En dat ieder voor dames en heren. Echt een luxe. Na de lunch met warme gevulde deeghapjes, en meer lekker en meer lekkere dingen ging iedereen een beetje zijn gang. De vier jongens uit Twente gingen de nabije rotsen beklimmen en andere gingen een wandeling maken. Waaronder ik. Richard kan op ongelijke grond echt lastig lopen dus zo' n wandeling omhoog is geen succes.
Een aantal ging een uur paard rijden. Ik heb er even opgezeten, zadel erg klein, foto gemaakt en er weer af. Leek me verstandiger. Maar op een mongools paard gezeten, check.
Om 18.00 gingen we op bezoek bij een echte nomade familie. Die daar dus ook echt woonde. Daar zaten we dan met zo'n twintig Nederlanders in een gertent; en geen mongool te bekennen, zei richard. De familie, ouders met drie kleine kinderen leven van de kudde koeien en yaks en de paarden. Al deze dieren worden gemolken. De koeienmelk wordt vermengd met yak melk omdat dat gezonder zou zijn. Verder maken ze daar alles zelf. We kregen heerlijke broodjes, yoghurt, melk.
Buiten mochten we een koe melken. Check, gedaan.
De kudde loopt gewoon door het hele gebied wat echt enorm is. Er zijn maar een paar miljoen Mongolen en het is een mega groot land. De nomaden trokken voorheen vier keer per jaar naar een andere plek, nu alleen in de zomer en winter. Wanneer de winter begint gaan ze naar hoger gelegen gebieden waar ze in de bossen verblijven.
Alle koeien hebben een merk. Zag zelfs een oormerk.
Maar de natuur is zo fantastisch mooi! We zitten op 1500 meter hoogte.
Het weer is net vandaag gaan omslaan, vanochtend toen we aankwamen was het snikheet, heerlijk op de sjaal in de zo'n gelegen, 's middags veel bewolking met af en toe een bui.
Na het avondeten hebben we de kachel aangedaan en hebben we met zijn vijven ( Vienna uit den Haag en wij met zijn vieren) op de krukjes rond het tafeltje zitten kaarten. Daar heb ik ook de eerste slok wodka geproefd. Het rook net als de handgel van het kruidvat.
Toen het hout op was maar gaan slapen. Ik heb het zo ongelofelijk koud gehad, de rest niet.
Beetje jammer. Maar een extra deken vragen voor de volgende nacht.
Ook hier stond weer iemand klaar om ons naar de bus te brengen. We waren nu met meer Nederlanders. In de Chinese trein zaten mensen die nu rechtstreeks vanaf Moskou kwamen. Erg blij dat ze de trein uit konden. Eerst langs een bank waar we de roebels in konden wisselen en mongools geld konden halen. Dat gaat in grote getallen. 10.000 Tugrik is ongeveer 4 euro.
500 roebel was ongeveer 10 euro.
Daarna reden we naar een restaurant voor een ontbijt. Lekker! Maar het leek op een Engels ontbijt maar dan koud.
Toen anderhalf uur rijden naar ons kamp. Eerst over redelijke wegen, maar het laatste half uur over onverharde wegen met vele kuilen.
We gingen het nationaal park Terelj in.
Geweldig!! Overal gertenten, prachtige heuvels, af en toe een boompje, veel koeien, yaks. We keken onze ogen uit. Wat prachtig. De Mongolen zien er prachtig uit. Echt mooie gezichten. En die kinderen, echt schatjes! Allemaal lachen.
We kwamen aan op ons kamp waar we verdeeld werden over de gertenten. Wij kwamen samen met Jolanda en Arnoud, twee slimme scheikunde gasten uit Groningen in gertent nummer 9.
Die tenten zijn groot, rond, in het midden wordt een groot wiel ondersteund door twee palen. Later hoorden we dat dat de ouders zijn. Je mag ook niet tussen deze palen doorlopen omdat je dan tussen de ouders kwam. In het midden een houtkachel. Met de pijp die boven door het wiel uitkwam. Dit wiel is verdeeld in een aantal vlakken, de ene helft is aan de buitenkant afgedekt, de andere kant afgedekt met doorzichtig plastic zodat er voldoende licht in de tent komt. In het midden ook een houten laag tafeltje en vier krukjes allemaal in oranje geverfd en versierd. Ook de vier houten bedden die tegen de wanden stonden zijn allemaal oranje en prachtig versierd. De wanden bestaan uit een soort wijnrekken en bekleed met groen bloemetjesstof. De wanden worden met het wiel verbonden door veel houten, ook weer versierde stokken.
Tomak onze mongools gids vertelde dat de lunch in het restaurant om 1 uur klaar stond. Tomak in een mongools meisje wat studeert en dit erbij doet. Verder op het terrein staan twee gertenten waar de beheerders wonen met hun gezin. Ook is er een nieuw toiletgebouw, schoon! Twee wastafels met koud en warm water, twee schone wc's en twee douches! En dat ieder voor dames en heren. Echt een luxe. Na de lunch met warme gevulde deeghapjes, en meer lekker en meer lekkere dingen ging iedereen een beetje zijn gang. De vier jongens uit Twente gingen de nabije rotsen beklimmen en andere gingen een wandeling maken. Waaronder ik. Richard kan op ongelijke grond echt lastig lopen dus zo' n wandeling omhoog is geen succes.
Een aantal ging een uur paard rijden. Ik heb er even opgezeten, zadel erg klein, foto gemaakt en er weer af. Leek me verstandiger. Maar op een mongools paard gezeten, check.
Om 18.00 gingen we op bezoek bij een echte nomade familie. Die daar dus ook echt woonde. Daar zaten we dan met zo'n twintig Nederlanders in een gertent; en geen mongool te bekennen, zei richard. De familie, ouders met drie kleine kinderen leven van de kudde koeien en yaks en de paarden. Al deze dieren worden gemolken. De koeienmelk wordt vermengd met yak melk omdat dat gezonder zou zijn. Verder maken ze daar alles zelf. We kregen heerlijke broodjes, yoghurt, melk.
Buiten mochten we een koe melken. Check, gedaan.
De kudde loopt gewoon door het hele gebied wat echt enorm is. Er zijn maar een paar miljoen Mongolen en het is een mega groot land. De nomaden trokken voorheen vier keer per jaar naar een andere plek, nu alleen in de zomer en winter. Wanneer de winter begint gaan ze naar hoger gelegen gebieden waar ze in de bossen verblijven.
Alle koeien hebben een merk. Zag zelfs een oormerk.
Maar de natuur is zo fantastisch mooi! We zitten op 1500 meter hoogte.
Het weer is net vandaag gaan omslaan, vanochtend toen we aankwamen was het snikheet, heerlijk op de sjaal in de zo'n gelegen, 's middags veel bewolking met af en toe een bui.
Na het avondeten hebben we de kachel aangedaan en hebben we met zijn vijven ( Vienna uit den Haag en wij met zijn vieren) op de krukjes rond het tafeltje zitten kaarten. Daar heb ik ook de eerste slok wodka geproefd. Het rook net als de handgel van het kruidvat.
Toen het hout op was maar gaan slapen. Ik heb het zo ongelofelijk koud gehad, de rest niet.
Beetje jammer. Maar een extra deken vragen voor de volgende nacht.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
