chinese trein vanuit Irkutsk
Blijf op de hoogte en volg Hermien
02 Augustus 2014 | Mongolië, State Circus
2 augustus.
Vanuit Irkutsk met bus om 7 uur 's ochtends naar het treinstation gebracht.
We kwamen in een Chinese trein terecht. Something completely different! De coupe bestond uit een brede stoel aan de linkerkant bij het raam, tafeltje, en rechts een brede bank met daarboven nog een bed. Links een kast en een deur met daarachter een douche waar de aangrenzende coupe ook gebruik van maakte. Nou douche... Redelijk ranzig gootsteentje met noedels resten erin. Een doucheslang om de kraan gedraaid. Daar gaan we geen gebruik van maken.
Geen dekbedden maar dekens. De bekleding bestond uit rood met gouden afbeeldingen. De airco was een kleine ventilator die aan het plafond gemaakt was. Handig! Nu nog er achter zien te komen hoe die aan moet. De tassen waren iets lastiger weg te werken.
Op de gang konden de ramen gelukkig wel open. Helaas was onze coupe naast de wc.
Ook deze wc was wat minder dan de Russische trein. Blij dat de diarree zoals het nu lijkt over is!
Op de gang zagen we weinig mensen. Naast ons af en toe een flits van een Chinees meisje. Verder bleken er in twee coupe's Amerikanen te zitten maar die lieten zich niet echt zien.
Gelukkig zaten Ad en Ans, de brabanders ook in onze wagon dus konden we daar een praatje mee maken. Als Ad naar de wc ging nam hij een luchtverfrisser mee, dus ging ik snel nadat hij geweest was.
We reden uren langs het Baikalmeer. Overal op de meest bizarre plekjes waren Russen aan het kamperen. Hoe ze er kwamen, geen idee.
In de avond veranderde het landschap. Nu meer heuvels, rotsen, groene velden, naaldbomen. We staken een paar keer de Balenka rivier over. En natuurlijk wat dorpjes waar alle huisjes afgescheiden waren met hekjes. En die hekjes hadden allemaal een ruit. Veel loslopende honden.
En natuurlijk werden er overal aardappels verbouwd met hier en daar een zonnebloem.
Om half acht 's avonds stopte de trein. We waren aan de grens. Jemig. Die Russen...
Eerst lange tijd wachten voor er iets gebeurde en we mochten de coupe niet uit.
Daarna liepen over het perron allerlei mannen en opvallend veel vrouwen uniform rond. Na een uur kwamen ze de trein in en werden onze paspoorten een voor een bekeken, streng gecontroleerd,er kon geen lachje af. De migratie papieren die we in hadden moeten vullen toen we Rusland in kwamen werden bekeken en ingenomen. We hadden gehoord dat ze de passen innamen en dat je dan de trein uit mocht maar dat bleek niet het geval. Toen weer wachten. Na anderhalf uur kwam er opeens een Rus met een herdershond de trein door. Na weer lang wachten kwamen er een drietal Russen in uniform bij onze coupe staan, wij moesten de gang op, en werd de Chinees er bij gehaald, ( de beheerder van ons stuk trein) die moest de plafonplaten losmaken, de bitch ging met een lampje op het trapje omhoog keek rond en weer naar beneden. Alles werd open gemaakt. We moesten het bed optillen, geen idee dat dat kon, kasten open en heeeeel belangrijk, de gordijntjes die ik omhoog had gevouwen om wat te kunnen zien werden weer recht gehangen!
Ook in de gang lagen de plafond platen los en ook daar werd alles vluchtig bekeken.
We moesten de coupe weer in en konden weer verder met wachten terwijl er verder niets gebeurde. Uiteindelijk reed de trein weer een paar kilometer tot de Mongoolse grens en begon het circus opnieuw; paspoort controle, allerlei papieren weer invullen. Al die tijd dus niet de trein uit en niet naar de wc. Op een gegeven moment reed de trein een heel stuk terug, stilstaan, weer een paar kilometer vooruit, weer stilstaan. En dat geloof ik zo nog een keer. Uiteindelijk kwam er weer coupe controle maar nu door de Mongolen. Deze zijn toch iets vriendelijker. Om 23.30 uur kwam de treinchinees, deed alle gordijnen dicht op de gang, deed de coupe deuren dicht en vertelde dat hij ons de volgende morgen om half zeven zou wekken.
En nog steeds mochten we niet naar buiten, ook niet om te roken. Daar was Richard niet blij om.
Dus maar ons bedje in! Een beste klim om in het bovenste bedje te komen. Maar de Chinese lakens waren schoon, dekens aan de kant gegooid, oordoppen in, inslaaptabletje en gaan met die trein.
Wat een klucht die overgang.
Vanuit Irkutsk met bus om 7 uur 's ochtends naar het treinstation gebracht.
We kwamen in een Chinese trein terecht. Something completely different! De coupe bestond uit een brede stoel aan de linkerkant bij het raam, tafeltje, en rechts een brede bank met daarboven nog een bed. Links een kast en een deur met daarachter een douche waar de aangrenzende coupe ook gebruik van maakte. Nou douche... Redelijk ranzig gootsteentje met noedels resten erin. Een doucheslang om de kraan gedraaid. Daar gaan we geen gebruik van maken.
Geen dekbedden maar dekens. De bekleding bestond uit rood met gouden afbeeldingen. De airco was een kleine ventilator die aan het plafond gemaakt was. Handig! Nu nog er achter zien te komen hoe die aan moet. De tassen waren iets lastiger weg te werken.
Op de gang konden de ramen gelukkig wel open. Helaas was onze coupe naast de wc.
Ook deze wc was wat minder dan de Russische trein. Blij dat de diarree zoals het nu lijkt over is!
Op de gang zagen we weinig mensen. Naast ons af en toe een flits van een Chinees meisje. Verder bleken er in twee coupe's Amerikanen te zitten maar die lieten zich niet echt zien.
Gelukkig zaten Ad en Ans, de brabanders ook in onze wagon dus konden we daar een praatje mee maken. Als Ad naar de wc ging nam hij een luchtverfrisser mee, dus ging ik snel nadat hij geweest was.
We reden uren langs het Baikalmeer. Overal op de meest bizarre plekjes waren Russen aan het kamperen. Hoe ze er kwamen, geen idee.
In de avond veranderde het landschap. Nu meer heuvels, rotsen, groene velden, naaldbomen. We staken een paar keer de Balenka rivier over. En natuurlijk wat dorpjes waar alle huisjes afgescheiden waren met hekjes. En die hekjes hadden allemaal een ruit. Veel loslopende honden.
En natuurlijk werden er overal aardappels verbouwd met hier en daar een zonnebloem.
Om half acht 's avonds stopte de trein. We waren aan de grens. Jemig. Die Russen...
Eerst lange tijd wachten voor er iets gebeurde en we mochten de coupe niet uit.
Daarna liepen over het perron allerlei mannen en opvallend veel vrouwen uniform rond. Na een uur kwamen ze de trein in en werden onze paspoorten een voor een bekeken, streng gecontroleerd,er kon geen lachje af. De migratie papieren die we in hadden moeten vullen toen we Rusland in kwamen werden bekeken en ingenomen. We hadden gehoord dat ze de passen innamen en dat je dan de trein uit mocht maar dat bleek niet het geval. Toen weer wachten. Na anderhalf uur kwam er opeens een Rus met een herdershond de trein door. Na weer lang wachten kwamen er een drietal Russen in uniform bij onze coupe staan, wij moesten de gang op, en werd de Chinees er bij gehaald, ( de beheerder van ons stuk trein) die moest de plafonplaten losmaken, de bitch ging met een lampje op het trapje omhoog keek rond en weer naar beneden. Alles werd open gemaakt. We moesten het bed optillen, geen idee dat dat kon, kasten open en heeeeel belangrijk, de gordijntjes die ik omhoog had gevouwen om wat te kunnen zien werden weer recht gehangen!
Ook in de gang lagen de plafond platen los en ook daar werd alles vluchtig bekeken.
We moesten de coupe weer in en konden weer verder met wachten terwijl er verder niets gebeurde. Uiteindelijk reed de trein weer een paar kilometer tot de Mongoolse grens en begon het circus opnieuw; paspoort controle, allerlei papieren weer invullen. Al die tijd dus niet de trein uit en niet naar de wc. Op een gegeven moment reed de trein een heel stuk terug, stilstaan, weer een paar kilometer vooruit, weer stilstaan. En dat geloof ik zo nog een keer. Uiteindelijk kwam er weer coupe controle maar nu door de Mongolen. Deze zijn toch iets vriendelijker. Om 23.30 uur kwam de treinchinees, deed alle gordijnen dicht op de gang, deed de coupe deuren dicht en vertelde dat hij ons de volgende morgen om half zeven zou wekken.
En nog steeds mochten we niet naar buiten, ook niet om te roken. Daar was Richard niet blij om.
Dus maar ons bedje in! Een beste klim om in het bovenste bedje te komen. Maar de Chinese lakens waren schoon, dekens aan de kant gegooid, oordoppen in, inslaaptabletje en gaan met die trein.
Wat een klucht die overgang.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
